۲۶۴ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۵۲۰۶

زخم ما را بستر آرام باشد از نمک
سرمه خواب کباب خام باشد از نمک

از ملاحت آن لب میگون چنین نازک شده است
آب می گردد ز می چون جام باشد از نمک

دلپذیر از عشق شورانگیز شد خوان زمین
سفره خوش آغاز و خوش انجام باشد از نمک

غفلت بیدرد می گردد زیاد از حرف تلخ
بستر خواب کباب خام باشد از نمک

از نمک شیرین شود صائب اگر بادام تلخ
تلخی آن چشم چون بادام باشد از نمک
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۲۰۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۲۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.