هوش مصنوعی: این متن شعری است که احساسات عمیق و پیچیده‌ای مانند عشق، اندوه، تنهایی و تفکر را بیان می‌کند. شاعر از تصاویر و استعاره‌های زیبا مانند سنگ شدن پری در شیشه، خنده‌ای که به پیکان تبدیل می‌شود، و داغ عشق بر تن استفاده کرده است. همچنین، مفاهیمی مانند بی‌تعلقی، مستی معنوی و قدرت تفکر نیز در آن دیده می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد. همچنین، برخی مضامین مانند عشق سوزان و اندوه ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.

غزل شمارهٔ ۵۳۱۰

بر دل نازک گرانی می کند اندیشه ام
سنگ می گردد زناسازی پری در شیشه ام

خنده سوفار از دلتنگیم پیکان شود
بگذرد گر ناوک او از دل غم پیشه ام

نیست یک مو برتنم بی داغ عالمسوز عشق
دیده شیرست کرم شبچراغ بیشه ام

زود می پیچم بساط خودنمایی را بهم
گردبادم نیست در خاک تعلق ریشه ام

هیچ کس از مستی سرشار من آگاه نیست
بوی می نتوان شنیدن از دهان شیشه ام

نامدار از کان برآید درزمان من عقیق
تیزی الماس دارد ناخن اندیشه ام

شرم می آید ز تردستان مرا هرچند ساخت
آتش یاقوت راخاموش آب تیشه ام

بر دلم صائب چو کوه قاف می آید گران
گر پری داخل شود در خلوت اندیشه ام
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۳۰۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۳۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.