هوش مصنوعی: شاعر در این متن به دنبال لذت‌های زندگی مانند بوسه و شکر است، اما همچنین به مفاهیم عمیق‌تری مانند خونبها و عهدشکنی اشاره می‌کند. او از طبیعت و عناصر آن مانند گل و لاله برای بیان احساسات خود استفاده می‌کند و به دنبال پیچیدگی در سخن است. در نهایت، او به دنبال آینه‌ای برای بازتاب سخنان خود است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق و نمادین است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات مانند خونبها و عهدشکنی ممکن است نیاز به بلوغ فکری برای درک کامل داشته باشد.

غزل شمارهٔ ۵۶۶۲

برگ عیش خود از آن تازه چمن می خواهم
یک گل بوسه از آن کنج دهن می خواهم

طفل گستاخم و کامم به شکر خو کرده است
بوسه می خواهم و از کنج دهن می خواهم!

خون من لاله و گل نیست که پامال شود
خونبهای خود از آن عهد شکن می خواهم

کربلا گشت زمین یمن از پرتو او
از عقیق لب او خون یمن می خواهم

نیستم از سخن ساده چو طوطی محفوظ
پیچ و تابی به سر زلف سخن می خواهم

روز و شب در طلب سینه صافم صائب
طوطیم، آینه ای بهر سخن می خواهم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۶۶۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۶۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.