هوش مصنوعی: شاعر در این متن از ظرافت‌های معنوی و عاطفی خود سخن می‌گوید و از دردها و رنج‌هایی که به دلیل داشتن افکار و احساسات عمیق و آتشین متحمل می‌شود، شکایت می‌کند. او با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند خامه نازک، آفتاب، شاخ گل و آینه، به بیان حالات درونی خود می‌پردازد و در نهایت به توفیق و برتری خود در میان دیگران اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی ادبی نیاز دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند درد و رنج عاطفی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.

غزل شمارهٔ ۵۷۲۱

چو خامه معنی نازک در آستین دارم
چرا ز سرزنش تیغ دل غمین دارم

چو آفتاب مرا چرخ خاکمال دهد
به جرم این که سخنهای آتشین دارم

به فکر معنی نازک شدم چو مو باریک
چه غم ز موی شکافان خرده بین دارم

ز زیر چرخ مقوس چگونه بگریزم
هزار ناوک دلدوز در کمین دارم

چو شاخ گل ز شکستن چگونه سرپیچم
هزار معنی رنگین در آستین دارم

چه از هزار طرف رونهاده اند به من
مگر چو آینه من جان آهنین دارم

بیا ز وادی من ای گرهگشا بگذر
که من به هر سر مو صد هزار چین دارم

میان اینهمه نازک طبیعتان صائب
منم که سر خط توفیق بر جبین دارم
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۷۲۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۷۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.