هوش مصنوعی: این شعر از پرواز و رهایی سخن می‌گوید، از رنج‌های تحمل‌شده و تلاش برای آزادی. شاعر از قفس و محدودیت‌ها گریخته و با وجود دشواری‌ها، به سوی آسمان‌های بی‌کران پرواز کرده است. همچنین، اشاره‌ای به نادیده گرفته شدن توسط صیاد (نماد قدرت یا محدودیت) و تغییر در بیان دردها دارد. در نهایت، شاعر از دیوانگی و شور درونی خود به عنوان نیرویی برای رهایی یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'قفس'، 'صیاد'، و 'جنون' ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۵۸۵۰

ما خیر باد لذت پرواز کرده ایم
تعویذ بال چنگل شهباز کرده ایم

گردون حریف ما به تغافل نمی شود
خونها به صبر در جگر ناز کرده ایم

صیاد بی مروت ما را خبر کنید
کز دام مدتی است که پرواز کرده ایم

گل را به رو اگر نشناسیم عیب نیست
ما چشم در حریم قفس باز کرده ایم

سوزی نداشت شعله آواز بلبلان
ما ناله را به طرز دگر ساز کرده ایم

صائب چو حال مردم عاقل شنیده ایم
شکر جنون خانه برانداز کرده ایم
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۸۴۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۸۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.