کام دل ازان غنچه مستور گرفتیم
صد تنگ شکر از دهن مور گرفتیم

آخر ز بیابان جنون سر بدر آورد
هر چند عنان دل پرشور گرفتیم

بردیم ز خط راه به آن کان ملاحت
این چاشنی از نشتر زنبور گرفتیم

از ناله شبگیر رسیدیم به منزل
ما دزد خود آخر شب دیجور گرفتیم

رفتیم به صحرای شکر خیز قناعت
صد تنگ شکر از دهن مور گرفتیم

صائب ز گریبان قلم سر بدر آورد
هر چند که خود را ز سخن دور گرفتیم