هوش مصنوعی: این متن شعری است که به مفاهیمی مانند تلاش، صبر، تحمل سختی‌ها، گذر از مادیات و رسیدن به تعالی معنوی می‌پردازد. شاعر از مخاطب می‌خواهد که برای رسیدن به کمال، از آسایش بگذرد، سختی‌ها را تحمل کند و مانند خورشید برای دیگران نورافشانی کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

غزل شمارهٔ ۶۰۴۲

ای که چون گل خنده بر اوضاع عالم می زنی
مستعد گوشمال خار می باید شدن

همچو صائب صحت جاوید اگر داری طمع
خسته آن نرگس بیمار می باید شدن

چون سیاهی شد ز مو هشیار می باید شدن
صبح چون روشن شود بیدار می باید شدن

عمرها کار تو با گفتار بی کردار بود
بعد ازین کردار بی گفتار می باید شدن

برنخیزد هر که در قید تن آسانی فتاد
صد بیابان دو ازین دیوار می باید شدن

گوهر آسودگی در حلقه تسبیح نیست
در کمند وحدت زنار می باید شدن

تا شوی چشم و چراغ عالمی چون آفتاب
خاکمال کوچه و بازار می باید شدن

چشم ها از شبنم گل وام می باید گرفت
واله آن آتشین رخسار می باید شدن

تا نگردی فانی از میخانه پا بیرون منه
زین مکان بی جبه و دستار می باید شدن

چون زمین یک جا ستادن می کند دل را سیاه
همچو مه گرد جهان سیار می باید شدن
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۰۴۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۰۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.