هوش مصنوعی: این متن شعری است که از خواننده می‌خواهد به ناپایداری و خطرات زندگی فکر کند، از غرور و امنیت کاذب بپرهیزد، و به عواقب اعمال خود توجه داشته باشد. شاعر با استفاده از تصاویر و استعاره‌های مختلف، مانند برگ‌های قحط‌زده، شمشیر لنگردار، و اختر دنباله‌دار، بر بی‌ثباتی دنیا و نیاز به تفکر عمیق تأکید می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و تصاویر به کار رفته (مانند زهر پشیمانی، شمشیر لنگردار، و بوی خون) ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.

غزل شمارهٔ ۶۰۷۵

ای دل از پست و بلند روزگار اندیشه کن
در برومندی ز قحط برگ و بار اندیشه کن

از نسیمی دفتر ایام بر هم می خورد
از ورق گردانی لیل و نهار اندیشه کن

بر لب بام خطر نتوان به خواب امن رفت
ایمنی خواهی، ز اوج اعتبار اندیشه کن

نیست بی زهر پشیمانی حضور این جهان
از رگ خواب فراغت همچو مار اندیشه کن

روی در نقصان گذارد ماه چون گردد تمام
چون شود لبریز جامت از خمار اندیشه کن

بوی خون می آید از آزار دلهای دونیم
رحم کن بر جان خود، زین ذوالفقار اندیشه کن

گوشه گیری دردسر بسیار دارد در کمین
در محیط پر شر و شور از کنار اندیشه کن

زخم می باشد گران شمشیر لنگردار را
زینهار از دشمنان بردبار اندیشه کن

فتنه در دنبال دارد اختر دنباله دار
چون برآرد خط، ز خال روی یار اندیشه کن

می توان از نبض پی بردن به احوال درون
مرد دریا نیستی در جویبار اندیشه کن

پشه با شب زنده داری خون مردم می خورد
زینهار از زاهد شب زنده دار اندیشه کن

چون فلک آغاز و انجامی ندارد آرزو
زین محیط بی سر و بن زینهار اندیشه کن

ای که می خندی چو گل در بوستان بی اختیار
از گلاب گریه بی اختیار اندیشه کن

این زمین و آسمان گردی و دودی بیش نیست
از دخان صائب بیندیش از غبار اندیشه کن
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۰۷۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۰۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.