۲۶۷ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۳۲۰۹

نَسیتُ الْیَوْمَ مِنْ عِشْقی صَلاتی
فَلا اَدْری عِشائی مِنْ غَداتی

فَوَجْهُکَ سَیِّدی شَمْسی وَ بَدْری
وَ نَثْری مِنْکَ یاقُوتُ الزَّکاةِ

نِداکَ سَکْرَةُ الْاَرْواحِ طُرًّا
وَ فی لُقْیاکَ طاعَةُ کُلِّ ناتی

لَقَدْ نَهَجَ الْهَویٰ مِنْهاجَ کَبْدٍ
فَضاعَتْ فی مَناهِجِهِ ثَباتی

وَ اَدْنیٰ ما لَقینا فی هَواهُ
حَیٰوةٌ فی حَیٰوةٍ فی حَیاتِ

تَشَبَّثْنا بِاَذْیالِ کِرامٍ
بِاَیْدٍ تایِباتِ آیِباتِ

فَما اَغْنَی التَّشَبُّثُ لِلسُّکاریٰ
وَ مَا انْتَفَعوا بِآیاتِ النَّجاةِ

وَ اَنَّی الْاِسْتِقامَةُ وَالتَّوقی
لِقَلْبٍ بَعْدَ شُربِ الْمُنْکَراتِ؟
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۲۰۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۲۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.