هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از ساقی می‌خواهد تا شرابی مقدس به او بدهد تا از شراب دنیوی رها شود و به روحانیات بپردازد. شاعر از ترس مرگ و نگرانی‌های دنیوی دوری می‌کند و به دنبال رهایی و وصل به عالم معنوی است.
رده سنی:
18+
این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند مرگ، رهایی و روحانیت ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.
غزل شمارهٔ ۳۲۱۵
یا ساقِیَةَ الْمُدامِ هاتی
وَامْحُوا بِمُدامَةٍ صِفاتی
مِنْ عَیْنِ مُدامَةٍ رَحیقٍ
لا تَمْزِجُها مِنَ الْفراتِ
اِشْبَعْ طَرَبًا وَ رَوِّ عَیْشًا
لا تَخْشَ مَلامَةَ الْوُشاةِ
لا تُسْکِرْ جاهِلًا لَئیمًا
وَاسْکِرْ نَفَرًا مِنَ الْکُفاةِ
قُمْ فَاسْبِ بِوَجْنَتَیْکِ عَقْلی
قُمْ فَافْنِ بِمُقْلَتَیکِ ذَاتی
بُشْریٰ بِوُلُوجِ رُوحِ قُدْسٍ
یُنْجی نَظَری مِنَ الْکُفاة
لاخَوْفَ وَلا فَنا لِذاتِ
لا یُنْعِشُهُ مِنَ الْمَماتِ
لا اَمْنَ وَ لا اَمانَ حَتّیٰ
اَقْطَعْ طَمَعی مِنَ النَّجاتِ
تَبْریزَ لَحِقْتَنی وَ اِلّا
فَاحْسِبْ بَدَنی مِنَ الْمَواتِ
وَامْحُوا بِمُدامَةٍ صِفاتی
مِنْ عَیْنِ مُدامَةٍ رَحیقٍ
لا تَمْزِجُها مِنَ الْفراتِ
اِشْبَعْ طَرَبًا وَ رَوِّ عَیْشًا
لا تَخْشَ مَلامَةَ الْوُشاةِ
لا تُسْکِرْ جاهِلًا لَئیمًا
وَاسْکِرْ نَفَرًا مِنَ الْکُفاةِ
قُمْ فَاسْبِ بِوَجْنَتَیْکِ عَقْلی
قُمْ فَافْنِ بِمُقْلَتَیکِ ذَاتی
بُشْریٰ بِوُلُوجِ رُوحِ قُدْسٍ
یُنْجی نَظَری مِنَ الْکُفاة
لاخَوْفَ وَلا فَنا لِذاتِ
لا یُنْعِشُهُ مِنَ الْمَماتِ
لا اَمْنَ وَ لا اَمانَ حَتّیٰ
اَقْطَعْ طَمَعی مِنَ النَّجاتِ
تَبْریزَ لَحِقْتَنی وَ اِلّا
فَاحْسِبْ بَدَنی مِنَ الْمَواتِ
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۲۱۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۲۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
