هوش مصنوعی: این متن یک شعر عرفانی است که در آن شاعر از عشق الهی و ارتباط معنوی با معشوق ازلی سخن می‌گوید. شاعر از تجربه‌های روحانی خود مانند وصال، عشق، و دریافت فیض الهی صحبت می‌کند و از ناتوانی در توصیف کامل این تجربیات ابراز تأسف می‌کند.
رده سنی: 18+ این متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌های زندگی دارد. همچنین، استفاده از زبان شعری و استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۳۲۱۴

یا مالِکَ ذِمَّةِ الزَّمانِ
یا فاتِحَ جَنَّةِ الْمَعانی

لا هوتُکَ موضِحُ الْمَصادِر
ناسوتُکَ سُلَّمُ الْاَمانی

مَنْ رامَ لِقاکَ فی جِهاتٍ
رُدّوهُ بِقَوْلِ لَنْ تَرانی

کَمْ اَتْلَفَنی بِلَنْ حَبیبی
لَمَّا اتْلَفَنی بِلَنْ اَتانی

کَمْ رَدَّ عَلَیَّ بابَ وَصْلٍ
کَمْ عَنْهُ رَجَعْتُ قَدْ دَعانی

کَمْ عانَقَ رُوحُهُ وَ روحی
کَمْ جالَسَنی بِلا مَکانِ

کَمْ اَلْبَسنی بِبُرْدَ تَیْهِ
کَمْ اَطْعَمَنی وَ کَم سَقانی

کَمْ اَسْکَرَنی بِکَاْسِ حُبٍّ
بَیْنَ الْحُرَفاءِ وَ الْمَغانی

یا قَلْبُ کَفاکَ لا تُطَوِّلْ
بِاللّهِ عَلَیْکَ یا لِسانی
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۲۱۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۲۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.