هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق و شراب سخن می‌گوید و بیان می‌کند که شراب، هرچند تلخ باشد، بهتر از سخنان تلخ معشوق است. او به بوسه‌های معشوق اشاره می‌کند که با تکرار، لذت‌بخش‌تر می‌شوند و همچنین از گرمای وجود معشوق به عنوان آب زندگی یاد می‌کند. در نهایت، شاعر با وجود تلخ‌زبانی معشوق، وعده‌های او را شیرین و فریبنده می‌داند.
رده سنی:
18+
متن شامل مضامین عاشقانه و اشاره به مصرف شراب است که برای مخاطبان بزرگسال مناسب‌تر می‌باشد.
غزل شمارهٔ ۶۲۰۴
شراب لعل از لبهای دلبر می توان خوردن
می بی دردسر زین جام و ساغر می توان خوردن
به حرف تلخ ازان لبهای میگون برنمی گردم
که می هر چند باشد تلخ بهتر می توان خوردن
به غیر از بوسه کز تکرار رغبت را کند افزون
کدامین قند را دیگر مکرر می توان خوردن؟
اگر روی عرقناک تو در مد نظر باشد
چو آب زندگی گرمای محشر می توان خوردن
اگر چه تلخ گفتارست آن شیرین دهن صائب
فریب وعده او را چو شکر می توان خوردن
می بی دردسر زین جام و ساغر می توان خوردن
به حرف تلخ ازان لبهای میگون برنمی گردم
که می هر چند باشد تلخ بهتر می توان خوردن
به غیر از بوسه کز تکرار رغبت را کند افزون
کدامین قند را دیگر مکرر می توان خوردن؟
اگر روی عرقناک تو در مد نظر باشد
چو آب زندگی گرمای محشر می توان خوردن
اگر چه تلخ گفتارست آن شیرین دهن صائب
فریب وعده او را چو شکر می توان خوردن
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۲۰۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۲۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
