هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از دوری و هجران معشوق و فضایل از دست رفته شکایت می‌کند. او از درد فراق و تأثیرات آن بر روح و جسم خود می‌گوید و آرزو می‌کند که ای کاش معشوق به او بازگردد. شاعر همچنین از جمال و فضایل معشوق سخن می‌گوید و از لطف و بخشش او یاد می‌کند. در پایان، شاعر به شمس‌الدین اشاره می‌کند و او را به عنوان مولای خود و کسی که از او حمایت می‌کند، می‌ستاید.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعری و استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی ادبی دارد.
غزل شمارهٔ ۳۲۲۴
یا وَیْحَ نَفْسِنا بِفَواتِ الْفَضائِلِ
یا وَیْلَ روحِنا بِفَسادِ الْوَسائِلِ
قَدْ حَنَّ وَاشْتَکیٰ فَلِذَا الصَّخْرُ باکیًا
عَلَیَّ عَلیٰ هِجْرانِ فَخْرِالْقَبایِلِ
لَوْ اَنَّ فِراقی حُمِّلَ الطُّورَ وَالصَّفا
زَمانًا یَسیرًا هُدِّمَتْ بِالزَّلازِلِ
لَوْ اَنَّ شَرارًا مِنْ هَوانا تَبَلَّجَتْ
عَلیٰ ظاهِری اَحْرَقْتُ کُلَّ الْعَواذِل
لَو اَنَّ قَلیلاً مِنْ جَمالِکَ اَثَّرَتْ
عَلَی الْبَرِّ لَمْ تُوحِشْ فَلاً بِالْقَوافِل
بِحَقِّ وِصالٍ نَوَّرَالْقَلْبَ فَضْلُهُ
بِنُورٍ نَآی عَنْ دَرْکِهِ کُلُّ فاضِلِ
وَ حُرْمَةِ اَسْرارٍ جَرَتْ وَ لَطایِفٍ
کَنَیْتُ بِها سِرًّا وَ لَسْتُ بِقایِلِ
وَ جُودِکَ وَ النَّعْماءَ ما لَمْ تُسَمِّهِ
لِسانی وَ قَلْبی عَنْهُ لَیْسَ بِزائِلِ
تَجُودُ بِوَصْلٍ مُشْرِقٍ باهِرٍ نَریٰ
بِهِ جُمْلَةَ حاجاتِنا وَ الْمَسائِلِ
فَاِنّیَ لا اَسْطاعُ زَوْرَةَ زایرٍ
بِجَفْنَیْنِ مَقْروحَیْنِ دَرَّ الْهَوامِل
اُریدُ تُرابًا مِنْ تُرابِ فِنائِهِ
مُدَبِّرُ نُورِالْعَیْنِ مِنّی وَ کاحِلی
اَکُلُّ ثَریٰ تَبْریزَ مِثْلُ تُرابِهِ
فَلا کانَ جِسْمٌ قالَ رُوْحی مُمائِلی
فَلا زالَ شَمْسُ الدّینِ مَوْلًا وَ سَیِّدًا
وَ ذُو مِنَّةٍ فی ذِمَّتی وَهْوَ کافِلی
یا وَیْلَ روحِنا بِفَسادِ الْوَسائِلِ
قَدْ حَنَّ وَاشْتَکیٰ فَلِذَا الصَّخْرُ باکیًا
عَلَیَّ عَلیٰ هِجْرانِ فَخْرِالْقَبایِلِ
لَوْ اَنَّ فِراقی حُمِّلَ الطُّورَ وَالصَّفا
زَمانًا یَسیرًا هُدِّمَتْ بِالزَّلازِلِ
لَوْ اَنَّ شَرارًا مِنْ هَوانا تَبَلَّجَتْ
عَلیٰ ظاهِری اَحْرَقْتُ کُلَّ الْعَواذِل
لَو اَنَّ قَلیلاً مِنْ جَمالِکَ اَثَّرَتْ
عَلَی الْبَرِّ لَمْ تُوحِشْ فَلاً بِالْقَوافِل
بِحَقِّ وِصالٍ نَوَّرَالْقَلْبَ فَضْلُهُ
بِنُورٍ نَآی عَنْ دَرْکِهِ کُلُّ فاضِلِ
وَ حُرْمَةِ اَسْرارٍ جَرَتْ وَ لَطایِفٍ
کَنَیْتُ بِها سِرًّا وَ لَسْتُ بِقایِلِ
وَ جُودِکَ وَ النَّعْماءَ ما لَمْ تُسَمِّهِ
لِسانی وَ قَلْبی عَنْهُ لَیْسَ بِزائِلِ
تَجُودُ بِوَصْلٍ مُشْرِقٍ باهِرٍ نَریٰ
بِهِ جُمْلَةَ حاجاتِنا وَ الْمَسائِلِ
فَاِنّیَ لا اَسْطاعُ زَوْرَةَ زایرٍ
بِجَفْنَیْنِ مَقْروحَیْنِ دَرَّ الْهَوامِل
اُریدُ تُرابًا مِنْ تُرابِ فِنائِهِ
مُدَبِّرُ نُورِالْعَیْنِ مِنّی وَ کاحِلی
اَکُلُّ ثَریٰ تَبْریزَ مِثْلُ تُرابِهِ
فَلا کانَ جِسْمٌ قالَ رُوْحی مُمائِلی
فَلا زالَ شَمْسُ الدّینِ مَوْلًا وَ سَیِّدًا
وَ ذُو مِنَّةٍ فی ذِمَّتی وَهْوَ کافِلی
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۲۲۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۲۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
