هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر به ستایش و توصیف یک شخصیت بزرگ و محبوب می‌پردازد. او این شخصیت را به عنوان ولی نعمت و سلطان معرفی می‌کند که دارای فضایل بی‌نظیر است و مانند دریایی است که دنیا را در بر گرفته است. شاعر از جفا و فراموشی این شخصیت شکایت می‌کند و از درد فراق و دوری می‌نالد. او از عشق و علاقه‌اش به این شخصیت سخن می‌گوید و از دشمنانی که در غم او شادمان شده‌اند، گلایه می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان و اصطلاحات ادبی و عرفانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی ادبی دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
غزل شمارهٔ ۳۲۲۹
یا وَلی نِعْمَتی وَ سُلطانی
سابِقَ الْحُسْنِ ما لَه ثانی
اَنْتَ بَحْرٌ تُحیطُ بِالدُّنْیا
مُدَّمِنْ جَوْهَرٍ وَ مَرْجانِ
کانَ بُنْیانُ عَبْدِ کُم خَرِبًا
رَمَّنی هو وَ شَیَّدَ ارْکانی
کَیْفَ هٰذَاالْجَفا وَ اَنْتَ وَفا؟
کَیْفَ اَرْدَیْتَنی بِنِسْیانِ
حَیَّةُ الْبَیْنِ کُلَّما هاجَت
لَسَعَتْ مِثْلَ لَسْعِ ثُعْبانِ
ظَلَّ خَدّی مُزَعْفَرًا کَدِرًا
سالَ دَمْعی کَمایعٍ آن
اِرْعَ قَلْبًا هَواکَ ساکِنُهُ
لَیْسَ لی غَیْرُ عَطْفِکُمْ بانی
شَمِتَت فِی الشُّجونِ اَعْدائی
کَمْ تَباکَوْا عَلَیَّ اِخْوانی
یا مُحیطًا بِروحِهِ الدُّنیا
اَنْتَ بِالرُّوحِ حاضِرٌ دانی
سابِقَ الْحُسْنِ ما لَه ثانی
اَنْتَ بَحْرٌ تُحیطُ بِالدُّنْیا
مُدَّمِنْ جَوْهَرٍ وَ مَرْجانِ
کانَ بُنْیانُ عَبْدِ کُم خَرِبًا
رَمَّنی هو وَ شَیَّدَ ارْکانی
کَیْفَ هٰذَاالْجَفا وَ اَنْتَ وَفا؟
کَیْفَ اَرْدَیْتَنی بِنِسْیانِ
حَیَّةُ الْبَیْنِ کُلَّما هاجَت
لَسَعَتْ مِثْلَ لَسْعِ ثُعْبانِ
ظَلَّ خَدّی مُزَعْفَرًا کَدِرًا
سالَ دَمْعی کَمایعٍ آن
اِرْعَ قَلْبًا هَواکَ ساکِنُهُ
لَیْسَ لی غَیْرُ عَطْفِکُمْ بانی
شَمِتَت فِی الشُّجونِ اَعْدائی
کَمْ تَباکَوْا عَلَیَّ اِخْوانی
یا مُحیطًا بِروحِهِ الدُّنیا
اَنْتَ بِالرُّوحِ حاضِرٌ دانی
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۲۲۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۲۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
