هوش مصنوعی: این متن شعری است که از مخاطب می‌خواهد با همت بلند و نگاه والا، مشکلات را پشت سر بگذارد و به اهداف خود برسد. شاعر از مفاهیمی مانند تلاش، امید، تحول و ارزش‌گذاری سخن می‌گوید و مخاطب را به بردباری و تلاش فرا می‌خواند.
رده سنی: 14+ مفاهیم عمیق و انتزاعی شعر مانند همت بلند، تحول درونی و نگاه فلسفی به زندگی، برای درک و ارتباط بهتر، به بلوغ فکری و تجربهٔ بیشتری نیاز دارد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و اشارات عرفانی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

غزل شمارهٔ ۶۳۷۵

چون آفتاب و ماه نظر را بلند کن
راهی که مشکل است ز همت سمند کن

این راه دور بیش ز یک نعره وار نیست
ای کمتر از سپند، صدایی بلند کن

خون می خورد ز شوق لقای تو جوی شیر
از تنگنای نی سفری همچو قند کن

این کارخانه ای است که خون شیر می شود
هر چیز ناپسند تو باشد پسند کن

این ناخنی که بر جگر ما فشرده ای
از بهر امتحان به دل سنگ بندکن

ای آن که سنگ را به نظر لعل می کنی
بخت مرا به نیم نظر ارجمند کن

از دست خود مده طرف احتیاط را
از گرگ بیشتر، حذر از گوسفند کن

نقد دو کون در گره آستین توست
بخت بلند خواهی، دستی بلند کن

هر کس به قدر همت خود کرد ریزشی
صائب تو نیز دانه دل را سپند کن
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۳۷۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۳۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.