هوش مصنوعی: این متن شعری است که به زیبایی‌های بهار و نمادهای آن مانند گل‌ها، باد بهاری، و طبیعت زنده اشاره می‌کند. همچنین از مفاهیم عرفانی و اسطوره‌ای مانند یوسف و سلیمان نیز استفاده شده است. شاعر با تصاویر زیبا و استعاره‌های عمیق، احساسات خود را نسبت به فصل بهار و معانی نهفته در آن بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از نمادها و اسطوره‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

غزل شمارهٔ ۶۵۶۹

نوبهارست این به احیای گلستان آمده؟
یا قیامت بر سر خاک شهیدان آمده

این لطافت نیست در باد بهاران، یوسف است
در لباس بوی پیراهن به کنعان آمده

اینقدر شوخی ندارد برق جانسوز بهار
شهسوار ماست پنداری به جولان آمده

جلوه بال پریزادان کند موج سراب
زین سلیمانی که در صحرای امکان آمده

هر سر خاری زبان شکرپردازی شده است
محمل لیلی همانا در بیابان آمده

می برد در پرده دل رخسار بیرنگ بهار
در لباس رنگ و بو هر چند پنهان آمده

از حجاب دیده شبنم، فروغ نوبهار
لاله و گل را چراغ زیر دامان آمده

می تواند کاسه بر فرق نظربازان شکست
هر که چون نرگس درین گلزار حیران آمده

از چراغ دولت بیدار گل برخورده است
در دل شب هر که چون شبنم به بستان آمده

خواب گردیده است صائب بر نواسنجان حرام
بلبل پرشور ما تا در گلستان آمده
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۵۶۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۵۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.