هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر درد و رنج شاعر از روزگار تیره و تقدیر سخت است. او احساس می‌کند که هر بخش از وجودش مانند لاله‌ای سوخته است و هیچ نصیبی جز خون دل ندارد. شاعر به ناامیدی و بی‌اختیاری خود در برابر سرنوشت اشاره می‌کند، اما در عین حال، صحبت از عشق و نشاط نیز می‌کند و به زندگی کوتاه و گذرا اشاره دارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان کم‌سال دشوار است. همچنین، لحن غمگین و اشاره به رنج و تقدیر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.
غزل شمارهٔ ۶۶۴۳
چون چنگ هر رگ من، دارد سری به ناله
دارد نشان داغی، هر عضو من چو لاله
با تیره روزگاران ماتم چه کار سازد؟
سرمه چه رنگ دارد بر دیده غزاله؟
جز خون دل نصیبی از خوان قسمتم نیست
چون لاله دفتر داغ تا شد به من حواله
صحبت ز پرتو او رنگ نشاط دارد
بی پان می مبادا هرگز لب پیاله
در دست آه من نیست بر گرد او نگشتن
بی اختیار گردد بر گرد ماه هاله
کیفیت است مطلب از عمر، نه درازی
خضر و حیات جاوید، ما و می دو ساله
دارد نشان داغی، هر عضو من چو لاله
با تیره روزگاران ماتم چه کار سازد؟
سرمه چه رنگ دارد بر دیده غزاله؟
جز خون دل نصیبی از خوان قسمتم نیست
چون لاله دفتر داغ تا شد به من حواله
صحبت ز پرتو او رنگ نشاط دارد
بی پان می مبادا هرگز لب پیاله
در دست آه من نیست بر گرد او نگشتن
بی اختیار گردد بر گرد ماه هاله
کیفیت است مطلب از عمر، نه درازی
خضر و حیات جاوید، ما و می دو ساله
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۶۴۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۶۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
