هوش مصنوعی: این شعر تصویری زیبا و پراحساس از یک جوان خوش‌چهره و جذاب ارائه می‌دهد که با حرکات و حالاتش، دل‌ها را می‌رباید. توصیف‌های شاعرانه از چشمان نازک‌بین، مژگان خوش‌نگاه، و حرکات ظریف او، همراه با اشاراتی به عشق و شرم، فضایی رمانتیک و پراحساس خلق کرده است.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مضامین عاشقانه و توصیف‌های ظریف احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از اشارات شاعرانه نیاز به درک ادبی بالاتری دارند که مناسب سنین نوجوانی و بزرگسالی است.

غزل شمارهٔ ۶۶۴۲

آن خوش پسر برآمد از خانه می کشیده
مایل به اوفتادن چون میوه رسیده

ناز بهانه جو را بر یک طرف نهاده
شرم ستیزه خو را در خاک و خون کشیده

مالیده آستین را تا بوسه گاه ساعد
تا ناف پیرهن را چون صبحدم دریده

بوی کباب دلها پیچیده در لباسش
خون هزار بیدل از دامنش چکیده

چشم از فسانه ناز در خواب صبحگاهی
مژگان ز دل فشاری دست نگار دیده

برق سبک عنان را مژگان خوش نگاهش
میدان به طرح داده چون آهوی رمیده

گل ز انفعال رویش در خار گشته پنهان
ریحان ز شرم خطش بر خاک خط کشیده

مژگان ز شوخ چشمی بر هم نهاده شمشیر
از بیم جان، نگاهش در گوشه ای خزیده

خود را به چشم عاشق بر خویش جلوه داده
هر گام ان یکادی بر حسن خود دمیده

برقی ز ابر جسته هر جا که رم نموده
سروی ز خاک رسته هر جا که آرمیده

دیگر ندیده خود را تا دامن قیامت
صائب کسی که او را مست و خراب دیده
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۶۴۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۶۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.