هوش مصنوعی: این شعر از صائب تبریزی، با استفاده از تصاویر طبیعت مانند گل، بلبل، خزان و باغ، به بیان احساسات شاعرانه و عاشقانه می‌پردازد. شاعر از زیبایی‌های طبیعت و رابطه‌ی عاشقانه سخن می‌گوید و با اشاره به مفاهیمی مانند دوری، فراق و ناامیدی، احساسات عمیق خود را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و شاعرانه است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و صنایع ادبی پیچیده، فهم آن را نیازمند سطحی از بلوغ فکری و ادبی می‌کند.

غزل شمارهٔ ۶۷۴۶

چراغ گل اگر در زیر بال بلبلان بودی
کجا اوراق گل در دست تاراج خزان بودی؟

کجا گل بر سر بازار رسوایی دکان چیدی؟
کلید باغ اگر در آشیان بلبلان بودی

دماغ بال افشانی ندارد عندلیب ما
چه بودی گر قفس همسایه این آشیان بودی

گره در کار من افتاد از تنگ دهان او
نمی شد کار بر من تنگ اگر او را دهان بودی!

من آن روزی که چون شبنم عزیز این چمن بودم
تو ای باد سحرگاهی کجا در بوستان بودی؟

نهشتی گرد راه از خود بشوید یوسف ما را
تو ای گرد کسادی در پی این کاروان بودی

کنون خار سر دیوار دامن می کشد از تو
خوشا روزی که صائب شبنم این بوستان بودی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۷۴۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۷۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.