هوش مصنوعی: این شعر از صائب تبریزی به موضوع وحدت و یکرنگی در جهان هستی می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا مانند قطره و دریا، ذره و خورشید، و گل و خار، نشان می‌دهد که یکرنگی و وحدت باعث زیبایی و تعادل در جهان می‌شود. او همچنین تأکید می‌کند که دوگانگی و دورنگی باعث اختلال و ناهماهنگی می‌شود.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۶۸۲۷

قطره را بحر نماید سفر یکرنگی
ذره خورشید شود از اثر یکرنگی

از میان گل و خاشاک دویی برخیزد
چمن افروز شود چون شرر یکرنگی

چون دو آیینه صافند که حیران همند
هر دو عالم ز فروغ گهر یکرنگی

جبهه صاف من و داغ دورنگی هیهات
خبر از رنگ ندارم به سر یکرنگی

پخته از حوصله شاخ برون می آید
رگ خامی نبود در ثمر یکرنگی

بحر هر روز به صد رنگ اگر جلوه کند
حد موج است ببندد کمر یکرنگی

چشم یکرنگی ازین چرخ دغا بازمدار
نیست در نه صدف او گهر یکرنگی

صائب از هم نکند تفرقه لطف و عتاب
گل و خارست یکی در نظر یکرنگی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۸۲۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۸۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.