هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوعاتی مانند قناعت، انتقاد از دنیاپرستی، اهمیت گمنامی و نام نیک، و تأثیر طبیعت و صحبت بر انسان می‌پردازد. شاعر با استفاده از استعاره‌ها و کنایه‌های زیبا، مخاطب را به تفکر درباره‌ی ارزش‌های واقعی زندگی دعوت می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۶۹۳۸

زیر سپهر خواب فراغت چه می کنی؟
در خانه شکسته اقامت چه می کنی؟

در کاسه کبود فلک نقش جود نیست
خواری به آبروی قناعت چه می کنی؟

گیرم به زیر چتر در اینجا گریختی
در آفتابروی قیامت چه می کنی؟

پیمانه اختیار ندارد به دست خویش
از گردش سپهر شکایت چه می کنی؟

ای عقل شیشه بار که گل بر تو سنگ بود
در کوهسار سنگ ملامت چه می کنی؟

نام نکو نتیجه گمنامی است و بس
ای دل تلاش آفت شهرت چه می کنی؟

شکر در انتظار تو ای خوش سخن گداخت
با زهر جانگزای قناعت چه می کنی؟

غربت ز ننگ قیمت کنعان ترا خرید
ای ماه مصر، شکوه (ز) غربت چه می کنی؟

صحبت موئثرست و طبیعت دراز دست
صائب به اهل صومعه صحبت چه می کنی؟
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۹۳۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۹۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.