هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از درد و رنج درونی خود می‌گوید و از طولانی شدن این حالت شکایت دارد. او از محتسب می‌خواهد که در این فصل بهار، با توبه‌اش مخالفت نکند. همچنین، ابراز حسرت می‌کند که کسی در روزهای سخت او قرار نگیرد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و احساسی عمیق است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و更适合 برای نوجوانان و بزرگسالان است. همچنین، برخی از واژگان و ترکیبات ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۳۵
تا کی به شعله ای نزند جوش داغ ما؟
پیش از فتیله چند بسوزد چراغ ما؟
ای محتسب به توبه قسم می دهم ترا
کاین موسم بهار مخور بر دماغ ما
(حسرت به نور ذره و عمر شرر کشد
یارب کسی مباد به روز چراغ ما)
پیش از فتیله چند بسوزد چراغ ما؟
ای محتسب به توبه قسم می دهم ترا
کاین موسم بهار مخور بر دماغ ما
(حسرت به نور ذره و عمر شرر کشد
یارب کسی مباد به روز چراغ ما)
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
