هوش مصنوعی:
شاعر از عشق شکایت می‌کند که هستی‌اش را درهم می‌شکند و پستی‌اش را به جهانیان نشان می‌دهد. او می‌گوید تا زمانی که آتش عشق از دلش شعله‌ور نشود، کسی تهیدستی‌اش را باور نمی‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و احساسی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین، ممکن است نیاز به توضیح بیشتری برای فهم کامل معانی و استعاره‌های به‌کاررفته در شعر داشته باشد.
شمارهٔ ۶۶
کو عشق تا به هم شکند هستی مرا؟
ظاهر کند به عالمیان پستی مرا
تا آتش از دلم نکشد شعله چون چنار
باور نمی کنند تهیدستی مرا
ظاهر کند به عالمیان پستی مرا
تا آتش از دلم نکشد شعله چون چنار
باور نمی کنند تهیدستی مرا
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
