۲۰۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۶۰

تا عارضت ز آتش می برفروخته است
بر آسمان ستاره خورشید سوخته است

ای آتش و سپند دگر وقت همرهی است
چشم بدی به زخم دلم بخیه دوخته است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.