۲۰۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۶۲

از سرد مهری آتش شوقم فسرده است
روغن تلف مکن به چراغی که مرده است

با مشتری به چین جبین حرف می زند
حسن تو گوشمال کسادی نخورده است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.