هوش مصنوعی:
شاعر از بی‌مهری و سردی معشوق شکایت دارد و بیان می‌کند که تلاش برای روشن کردن چراغی که خاموش شده بی‌فایده است. همچنین اشاره می‌کند که زیبایی معشوق هنوز مورد توجه دیگران قرار نگرفته است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاطفی و عاشقانه پیچیده است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار می‌باشد.
شمارهٔ ۱۶۲
از سرد مهری آتش شوقم فسرده است
روغن تلف مکن به چراغی که مرده است
با مشتری به چین جبین حرف می زند
حسن تو گوشمال کسادی نخورده است
روغن تلف مکن به چراغی که مرده است
با مشتری به چین جبین حرف می زند
حسن تو گوشمال کسادی نخورده است
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
