هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و توصیفی است که از زیبایی و جذابیت معشوق سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تصاویر طبیعی مانند پسته، گل، و بنفشه، زیبایی و سرمستی عشق را به تصویر می‌کشد و از خداوند می‌خواهد که معشوق را از هر آسیب محافظت کند.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و زیبایی‌شناختی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تصاویر پیچیده ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۱۶۶

از پسته تو شور ملاحت چکیده است
صبح صباحت از گل رویت دمیده است

یارب ز چشم زخم خمارش نگاه دار
باغ از بنفشه سرمه مستی کشیده است
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.