۲۰۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۸۴

از خموشی هر که سر در جیب فکرت می برد
در سخن از دیگران گوی سعادت می برد

آنچنان کز پنبه می سازند پاک آیینه را
خامشی از سینه من گرد کلفت می برد

مصرع برجسته در هنگامه دلمردگان
چون چراغ روز بر پروانه حسرت می برد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.