هوش مصنوعی: این شعر از ناله‌های عاشقانه و اشتیاق سخن می‌گوید، با تصاویری مانند بلبل، شبنم، گلستان و آفتاب که نشان‌دهنده عشق و طبیعت هستند. شاعر از احساسات عمیق و فغان خود می‌گوید و به زیبایی‌های طبیعت و عشق اشاره می‌کند.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تصاویر پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.

شمارهٔ ۱۸۵

ناله بلبل به بال شیون ما می پرد
چشم شبنم در هوای گلشن ما می پرد

آفتابی هست در طالع شبستان مرا
یک دو روزی شد که چشم روزن ما می پرد

از فغان ما گلستانت بلند آوازه شد
شعله حسنت به بال دامن ما می پرد

حاصل ما تنگدستان را به چشم کم مبین
چشم برق از اشتیاق خرمن ما می پرد
تعداد ابیات: ۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.