۲۰۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۸۵

ناله بلبل به بال شیون ما می پرد
چشم شبنم در هوای گلشن ما می پرد

آفتابی هست در طالع شبستان مرا
یک دو روزی شد که چشم روزن ما می پرد

از فغان ما گلستانت بلند آوازه شد
شعله حسنت به بال دامن ما می پرد

حاصل ما تنگدستان را به چشم کم مبین
چشم برق از اشتیاق خرمن ما می پرد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.