هوش مصنوعی: شاعر از بستن چشم‌ها و گوش‌هایش به دنیای اطراف می‌گوید تا از دردها و ناملایمات دوری کند. او احساس می‌کند که حتی قطرات آب نیز در وجودش به سنگ تبدیل شده‌اند، نشان‌دهنده‌ی غم و اندوه عمیق اوست.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاطفی و درونی عمیق است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۹۵

از فضولی چشم بستم خار و گل همرنگ شد
گوش را کردم گران، هر نغمه سیرآهنگ شد

چون صدف هر قطره آبی که در کامم چکید
از هوای خاطر افسرده من سنگ شد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.