هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات عشق و علاقه‌ی خود را به معشوقی بیان می‌کند که جفاجو و پر از احساس است. او گل بی‌بو و بی‌خاصیت را بی‌ارزش می‌داند و عشق واقعی را سنگین‌تر از هر ترازویی می‌خواند.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک زیبایی‌شناسی شعر کلاسیک معمولاً به سطح بلوغ فکری بیشتری نیاز دارد.
شمارهٔ ۳۳۲
نکشم ناز بتی را که جفاجو نبود
به چه کار آیدم آن گل که در او بو نبود؟
بیستون پیش سبکدستی ما بی وزن است
عشق را سنگ کم اینجا به ترازو نبود
به چه کار آیدم آن گل که در او بو نبود؟
بیستون پیش سبکدستی ما بی وزن است
عشق را سنگ کم اینجا به ترازو نبود
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
