هوش مصنوعی: شاعر از تلخکامی و غم‌های زندگی خود می‌گوید و اشاره می‌کند که اشک‌هایش مانند گل و لاله رنگین است. او از عاشقان می‌خواهد که تنها سخن عاشقی بگویند و در دنیای محدود و بسته (قفس)، زیبایی و عشق (گل) به راحتی هدر می‌رود.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و غمگین است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک عمیق‌تر از استعاره‌های به‌کاررفته (مانند قفس و گل) نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۳۹۹

عمرم به تلخکامی مل خرج می شود
اشکم به رنگ لاله و گل خرج می شود

با عاشقان همین سخن عاشقی بگوی
در کشور قفس زر گل خرج می شود
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.