هوش مصنوعی:
در این متن، بادی که بر صورت فرد می‌وزد، مانند پرده‌ای بر چشم‌های تیزبین او می‌افتد. اگر گل به دیوار تکیه دهد، بر ذهن ظریف او سنگینی می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات فارسی نیاز دارد. بنابراین برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است.
شمارهٔ ۴۷۸
خطی که دمید گرد رخسارش
شد پرده گلیم چشم عیارش
بر خاطر نازکش گران آید
گل تکیه زند اگر به دیوارش
شد پرده گلیم چشم عیارش
بر خاطر نازکش گران آید
گل تکیه زند اگر به دیوارش
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
