تیغی که غمزه تو کند سایه پرورش
ابریشم بریده شود زلف جوهرش

بی عشق، آه در جگر روزگار نیست
خاکستری است چرخ که عشق است اخگرش

دارد خطر ز جنبش مژگان سفینه اش
چشمی که نیست حیرت دیدار لنگرش