هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از زیبایی و جذابیت معشوقه‌اش سخن می‌گوید. او از غبارآلود شدن دیوار گلستان و کوتاهی دست خود در رسیدن به معشوق می‌نویسد. سپس به توصیف معشوق می‌پردازد که با وجود پاکدامنی، شوخ و باده‌گسار است و از دهانش بوی امیدواری می‌آید.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و اشاراتی به مصرف باده است که برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است نامناسب باشد. همچنین، درک عمیق از شعر کلاسیک معمولاً به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد.
شمارهٔ ۴۸۰
در گرد خط نهان شد روی عرق فشانش
خط غبار گردید دیوار گلستانش
کوتاه بود دستم تا داشت اختیاری
قالب چو کرد خالی شد بهله میانش
آن شوخ پاکدامن تا لب ز باده تر ساخت
بوی امیدواری می آید از دهانش
خط غبار گردید دیوار گلستانش
کوتاه بود دستم تا داشت اختیاری
قالب چو کرد خالی شد بهله میانش
آن شوخ پاکدامن تا لب ز باده تر ساخت
بوی امیدواری می آید از دهانش
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
