هوش مصنوعی:
این شعر عرفانی از حافظ، به زیبایی‌های طبیعت، عشق الهی، و تأثیر آن بر روح انسان می‌پردازد. شاعر از نغمه‌های بلبل، درد دل، و قدرت عشق سخن می‌گوید و اشاره‌هایی به داستان‌های قرآنی مانند حضرت داوود، خلیل (ابراهیم)، و مسیحا دارد. او عشق را به عنوان نیرویی متحول کننده توصیف می‌کند که هستی انسان را دگرگون می‌سازد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که برای درک کامل، به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی نیاز دارد. همچنین، برخی از اشارات تاریخی و دینی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
عشقِ مسیحا دم
بلبل از جلوه گل، نغمه داوود نمود
نغمهاش درد دل غمزده بهبود نمود
ساقی از جام جهانتاب به جانِ عاشق
آنچه با جان خلیل، آتش نمرود نمود
بنده عشقِ مسیحا دم آن دلدارم
که به یُمن قدمش، هستی من دود نمود
در پریشانی ما هر چه شنیدی، هیچاست
هیچ را کس نتوانست که نابود نمود
نازم آن دلبر پر شور که با صهبایش
پرده بردارِ رُخ عابد و معبود نمود
قدرت دوست نگر کز نگهی از سر لطف
ساجد خاک در میکده مسجود نمود
نغمهاش درد دل غمزده بهبود نمود
ساقی از جام جهانتاب به جانِ عاشق
آنچه با جان خلیل، آتش نمرود نمود
بنده عشقِ مسیحا دم آن دلدارم
که به یُمن قدمش، هستی من دود نمود
در پریشانی ما هر چه شنیدی، هیچاست
هیچ را کس نتوانست که نابود نمود
نازم آن دلبر پر شور که با صهبایش
پرده بردارِ رُخ عابد و معبود نمود
قدرت دوست نگر کز نگهی از سر لطف
ساجد خاک در میکده مسجود نمود
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:راز بگشا
گوهر بعدی:پرتو حُسن
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
