هوش مصنوعی: شاعر در این متن از ریا و زهد دوری می‌کند و به عشق و می‌نوشی روی می‌آورد. او از درد هجران و رنج‌های عشق سخن می‌گوید و از یار می‌خواهد که او را با بوس و کنار زنده نگه دارد. همچنین، از ریا و تظاهر در دین انتقاد می‌کند و به جای آن، صفا و صداقت در عشق و مستی را می‌ستاید.
رده سنی: 18+ متن دارای مضامین عرفانی و انتقادی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، اشاره به شراب و مستی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.

باده هوشیاری

برگیر جام و جامه زهد و ریا درآر
محراب را به شیخ ریاکار واگذار

با پیر میکده، خبر حال ما بگو
با ساغری، برون کند از جان ما خمار

کشکول فقر شد سبب افتخار ما
ای یار دلفریب، بیفزای افتخار

ما ریزه خوار صحبت رند قلندریم
با غمزه‏ای نواز، دل پیر جیره خوار

از زهر جان‏گداز رقیبم سخن مگوی
دانی چه‏ها کشیدم از این مار خالدار؟

بوس و کنار یار، به جانم حیات داد
در هجر او، نه بوس نصیب است و نی کنار

هشدار ده به پیر خرابات، از غمم
ساقی، ز جام باده مرا کرد هوشیار
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:با که گویم
گوهر بعدی:خُم می
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.