هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از احساس افسردگی و غم خود می‌گوید و به دنبال تسکین در شراب و موسیقی است. او به جستجوی معنا در آفاق و انفس پرداخته، اما به نتیجه‌ای نرسیده است. در ادامه، عشق و دلبستگی به معشوق را بیان می‌کند و از وصلت با او به عنوان آرزوی نهایی یاد می‌نماید.
رده سنی:
18+
محتوا شامل مضامین عرفانی و احساسی عمیق است که درک آن برای مخاطبان زیر 18 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، اشاره به مصرف شراب ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.
غزل شماره ۱۱۱
افسردگانیم از باده کوشط
تا دروی افتیم غلتیم چون بط
غم لشگر انگیزد وران بلاخیز
کو جام و ساقی کو عود و بربط
آفاق دیدم انفس رسیدم
من ذایدانیه ما شفته قط
صدچون سروشش حلقه بگوشش
ناخوانده او لوح ننوشته او خط
جانان و جانم جان و روانم
نی بلکه اعلق نی بلکه اربط
جنات و انهار باوصل دلدار
آن غبن افحش وین ربح اغبط
اسرار جز نام فی وان دلارام
آغاز و انجام هم بلکه اوسط
تا دروی افتیم غلتیم چون بط
غم لشگر انگیزد وران بلاخیز
کو جام و ساقی کو عود و بربط
آفاق دیدم انفس رسیدم
من ذایدانیه ما شفته قط
صدچون سروشش حلقه بگوشش
ناخوانده او لوح ننوشته او خط
جانان و جانم جان و روانم
نی بلکه اعلق نی بلکه اربط
جنات و انهار باوصل دلدار
آن غبن افحش وین ربح اغبط
اسرار جز نام فی وان دلارام
آغاز و انجام هم بلکه اوسط
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شماره ۱۱۰
گوهر بعدی:غزل شماره ۱۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
