هوش مصنوعی:
این متن عرفانی به ستایش یگانگی و وحدانیت می‌پردازد و بیان می‌کند که همه چیز بازتابی از ذات الهی است و دوگانگی و کثرت، توهم آمیز (وهمی) هستند. شاعر با استفاده از استعاره‌هایی مانند آیینه، شعله و گوی وحدت، این مفهوم را منتقل می‌کند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عرفانی و فلسفی موجود در متن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد و درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد.
و له ایضاً
ای تو همساز من وهم سوزم
وی رخت اختر شب افروزم
همه آیینه و تو جلوه گری
همه را از همه تو درنظری
همه گر فرد شعله می بودی
گوی وحدت زجمله بربودی
ز آنکه هرجا دوئی بود درشیء
متخلل بود در او جزوی
لیک جز او همه از اوفیء است
غیر او در میانه لاشیئی است
چشمت اسرار گر بود احول
دونماید ترایکی مشعل
وی رخت اختر شب افروزم
همه آیینه و تو جلوه گری
همه را از همه تو درنظری
همه گر فرد شعله می بودی
گوی وحدت زجمله بربودی
ز آنکه هرجا دوئی بود درشیء
متخلل بود در او جزوی
لیک جز او همه از اوفیء است
غیر او در میانه لاشیئی است
چشمت اسرار گر بود احول
دونماید ترایکی مشعل
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:حکایت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
