۲۴۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۰۰

بهار آمد و سبزه نو شد به جوها
عروسان بستان گشادند روها

گل کوزه بر شاخ می گوید اینک
که کوزه ز ما و ز مستان سبوها

چو گشت آبها شیشه گر گفت بلبل
قواریر من فضت قدروها

نگوید ز آزادگی هیچ سوسن
چو بلبل ز مستی کند گفت و گوها

ازین پس پیاله به کف خوبرویان
خرامنده بینی به لبهای جوها

به هر شاخ غنچه دهن باز کرده
ز خوبان فرو می خورد آرزوها

معطر ازان می کند گل چمن را
کش از نظم خسرو ذخیره ست بوها
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.