۲۵۱ بار خوانده شده
قندی ست آتشین رو، شمعی ست انگبین لب
ماه سپهر کسوت، مهر هلال غبغب
قطران مشک و خالش از مشک و گل مسلسل
کافور آب و خاکش از شیر و می مرکب
ترک جهان فروزش گنجی ز نیمروزش
موی طلسم سوزش مار مسلسل از شب
گر پاسبانی وی در برج مه نبودی
سعد زمین گرفتی از وی وبال کوکب
خسرو ز شوق لعلش تا چند سوزی آخر
باری دمی برون آی از سوزش تب شب
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
ماه سپهر کسوت، مهر هلال غبغب
قطران مشک و خالش از مشک و گل مسلسل
کافور آب و خاکش از شیر و می مرکب
ترک جهان فروزش گنجی ز نیمروزش
موی طلسم سوزش مار مسلسل از شب
گر پاسبانی وی در برج مه نبودی
سعد زمین گرفتی از وی وبال کوکب
خسرو ز شوق لعلش تا چند سوزی آخر
باری دمی برون آی از سوزش تب شب
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
