هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه و پر از استعاره‌های زیبا است که از عناصر طبیعت مانند ماه، شمع، آتش، و شیر برای توصیف معشوق استفاده می‌کند. شاعر با زبانی غنی و تصاویر پیچیده، احساسات عمیق خود را بیان می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن به دلیل استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی غنی، برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال مناسب است. درک عمیق این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات و زیبایی‌شناسی شعر دارد که معمولاً در سنین پایین کمتر وجود دارد.
شمارهٔ ۱۱۲
قندی ست آتشین رو، شمعی ست انگبین لب
ماه سپهر کسوت، مهر هلال غبغب
قطران مشک و خالش از مشک و گل مسلسل
کافور آب و خاکش از شیر و می مرکب
ترک جهان فروزش گنجی ز نیمروزش
موی طلسم سوزش مار مسلسل از شب
گر پاسبانی وی در برج مه نبودی
سعد زمین گرفتی از وی وبال کوکب
خسرو ز شوق لعلش تا چند سوزی آخر
باری دمی برون آی از سوزش تب شب
ماه سپهر کسوت، مهر هلال غبغب
قطران مشک و خالش از مشک و گل مسلسل
کافور آب و خاکش از شیر و می مرکب
ترک جهان فروزش گنجی ز نیمروزش
موی طلسم سوزش مار مسلسل از شب
گر پاسبانی وی در برج مه نبودی
سعد زمین گرفتی از وی وبال کوکب
خسرو ز شوق لعلش تا چند سوزی آخر
باری دمی برون آی از سوزش تب شب
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
