هوش مصنوعی: این شعر عرفانی از شناخت خدا و رسیدن به رضایت الهی از طریق عشق سخن می‌گوید. شاعر بیان می‌کند که با عشق به معشوق حقیقی، از تعلقات دنیوی رها شده و به وحدت رسیده است. همچنین، تأثیر کیمیاگرانه عشق در دگرگونی وجود و فداکاری در راه عشق را توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل مضامین عشق الهی و وحدت وجود معمولاً به بلوغ فکری بیشتری نیاز دارد.

غزل شماره 45

منت خدای را که خدا را شناختیم
در ملک دل لوای طرب برفراختیم

از جان شدیم بر در دل حلقه‌سان مقیم
تا راه و رسم منزل جانان شناختیم

راضی ز جان و دل به رضای خدا شدیم
با خوب و زشت و نیک و بد خلق ساختیم

ای خواجه ما به همرهی عشق سال‌ها
مردانه‌وار بر سپه عقل تاختیم

رستیم خود ز ششدر این چرخ مهره‌باز
تا نرد عشق از دل و جان با تو باختیم

زر شد ز کیمیای تو ما را مس وجود
تن را به نار عشق تو یکجا گداختیم

وحدت ز یمن عشق به شاهی رسیده‌ایم
یعنی گدای درگه شاهان نواختیم
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شماره 44
گوهر بعدی:غزل شماره 46
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.