هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عارفانه، بیانگر احساسات شاعر نسبت به معشوق است. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، عشق و شیفتگی خود را به معشوق نشان می‌دهد و از درد فراق و اشتیاق می‌گوید.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و عارفانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۲۹۱

هر سو که با هزار کرشمه خرام تست
صد دل فتاده پیش به هر نیم گام تست

وه آن تویی و یا مه گردون و یا خیال
ماهی که گاه گاه به بالای بام تست

جانم فدای زلف تو آندم که پرسمت
کاین چیست موی بافته، گویی که دام تست

خود را ز تو سلام کنم زان همی زیم
میرم ازین گمان نبرم کاین سلام تست

مستی گرم تمام بسوزد عجب مدار
زینسان که دل به پختن سودای خام تست

چون می کشی مرا ز کف خویش بیش ازین
یک جرعه ای بریز که ای کشته شام تست

خونم نگین نگین که فرو می چکد ز چشم
بر هر نگین ز کلک وفا نقش نام تست

جانی که هست در کف اندیشه ها گرو
بر رخ ز خون قباله نوشتم که نام تست

خسرو که هندوانه سخن کج کج آورد
یک خنده کن وظیفه او، چون غلام تست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.