هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیف زیبایی‌های طبیعت، مانند گل، بلبل، باغ و لاله می‌پردازد. همچنین از مفاهیمی مانند عشق، مستی و گذر عمر نیز سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تصاویر شاعرانه، حالات مختلف طبیعت و احساسات انسانی را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم شاعرانه و نمادین است که ممکن است برای کودکان کم‌سن قابل درک نباشد. همچنین برخی از مفاهیم مانند مستی و گذر عمر نیاز به درک عمیق‌تری دارند که مناسب سنین بالاتر است.

شمارهٔ ۳۵۱

شاخ گل از نسیم جلوه گر است
وقت گلبانگ بلبل سحر است

خار پهلوی گل نشاند، زآنک
خون بسته ز بهر نیشتر است

باغ در رقص و جنبش است، زآنک
بانگ بلبل به گوشهای در است

چون که پیوند توست گل، ای خار
نیش در حق او نه از هنر است

آخر، ای گل، نگر ز چندین سیم
که ترا یک دو سه قراضه زر است

خلق را یاد می دهد ز شراب
آنکه از لاله کوه کاسه گر است

لاله از می پیاله می گیرد
آنکه پیمانه پر شود دگر است

غنچه را بین فراهمی دهنش
گوییا بوسه جای آن پسر است

چشم مستت کشنده ایست عجب
خواب مستیش ازان کشنده تر است

ساقی من روانه کن از کف
کشتی من که عمر بر گذر است

باغ داد از نشاط و عیش خبر
ای خوش آن کس که مست و بی خبر است

باغ در رقص آمد، ای خسرو
بانگ بلبل به گوشهای در است
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۵۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.