هوش مصنوعی: این متن شعری است که از درد عشق و فراق می‌گوید. شاعر از رنج‌های عشق، سوختن دل، و یادآوری خاطرات تلخ سخن می‌گوید. همچنین، به موضوعاتی مانند آزادی، بندگی دل، و ناله‌های عاشقانه اشاره دارد. در پایان، شاعر به دیوانگی عشق و ناله‌های شبانه مانند فرهاد اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عاشقانه و غم‌انگیز است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند دیوانگی عشق و ناله‌های شبانه ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.

شمارهٔ ۵۰۸

یک روز به عمری ز منت یاد نیاید
یک شب رهی از کوی غمت شاد نیاید

از بوی توام سوخته شد، وه دلم آخر
کمتر شود این شعله، اگر باد نیاید

یارب که می خوشدلیت باد گوارا
هر چند که از مات گهی یاد نیاید

فرداش مخوانید به بالینگه من، زانک
شیرین به سر تربت فرهاد نیاید

جانم که به ویرانه غم ماند مخوانید
کاین باغ خرابه ست، ورا باد نیاید

دشوار نباشد دگرم بندگی دل
آزاد کس از جان خود آزاد نیاید

نوروز در آید ز برای همه مرغان
بلبل ز پی رفتن صیاد نیاید

دیوانه بگردم من ازین کوی به آن کوی
دیوانه وش آن ترک پریزاد نیاید

خسرو چو کند ناله چو فرهاد، شبی نیست
کز ناله او کوه به فریاد نیاید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۰۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.