هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه به توصیف زیبایی‌های معشوق و تأثیر عمیق آن بر شاعر می‌پردازد. شاعر از چهره، موها، قد و خم ابروی معشوق با تشبیه‌های زیبا مانند گل، سرو، سنبل و... یاد می‌کند و بیان می‌کند که این زیبایی‌ها چنان او را مجذوب خود کرده که حتی خواب از چشمانش ربوده است.
رده سنی:
15+
مفاهیم عاشقانه و استفاده از صنایع ادبی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژگان و تشبیه‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارند.
شمارهٔ ۵۲۲
رویی که تو داری گل سیراب ندارد
شیرینی لعلت شکر ناب ندارد
قدی که تو داری نبود سرو روان را
چون زلف تو چین سنبل پر تاب ندارد
در خواب توان دید خیال رخ خوبت
اما چه کنم، دیده من خواب ندارد
زان لحظه که زاهد خم ابروی ترا دید
پروای نماز و سر محراب ندارد
خسرو به خیال و لعل تو شب و روز
جز فلک لب کشت و می ناب ندارد
شیرینی لعلت شکر ناب ندارد
قدی که تو داری نبود سرو روان را
چون زلف تو چین سنبل پر تاب ندارد
در خواب توان دید خیال رخ خوبت
اما چه کنم، دیده من خواب ندارد
زان لحظه که زاهد خم ابروی ترا دید
پروای نماز و سر محراب ندارد
خسرو به خیال و لعل تو شب و روز
جز فلک لب کشت و می ناب ندارد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
