هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه‌ای است که عشق به مردم و میهن را با آرزوی آزادی و مبارزه برای آن بیان می‌کند. شاعر از عشق به سرزمینش سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که آزادی بدون فداکاری و خون‌ریزی به دست نمی‌آید. او خود را ایرانی می‌داند و عشقش به میهن را با جانفشانی همراه می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق سیاسی و اجتماعی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مرگ و خون‌ریزی ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.

من ایرانی ام ...

ای چشم مخملی ِمن
شکوه آینده
امروز
این عشق ماست ، عشق به مردم
"بگذار
درفش ِ سرخ ،
زیبایی تو را بستایم"
من کور نیستم
باید تو را بستایم می دانم
امّا کجاست
جای ِ دیدن تو
وقتی که هموطنم بَرده ،
و خاکِ خوب تو را جراحی می کنند
باید که خاکِ من
از خون ِ من
بنا گردد ...
بنایِ آزادی
بی مرگ و خون
کی میسّر شد ؟
پیکار می کنم
می میرم
این است عشق ِ من
می دانی
من ایرانی ام ...
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شعری برای زخم ...
گوهر بعدی:خاکستر ...
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.