هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از خسرو دهلوی، احساسات عمیق عاشقانه و درد فراق را بیان می‌کند. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا مانند سرو، بلبل، و طبیعت، عشق و جنون ناشی از آن را توصیف می‌کند. همچنین، از مفاهیمی مانند صبر، نیک‌بختی، و سوز عشق سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن به بلوغ فکری و احساسی نیاز دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و استعاره‌های به کار رفته ممکن است برای سنین پایین‌تر قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۷۵۵

سرو در باغ اگر همچو تو موزون خیزد
ای بسا ناله که از بلبل مفتون خیزد

نیک بختی که تواند به تو دیدن هر روز
شادمان خسپد و بر طالع میمون خیزد

ساکنان سر کوی تو نباشند به هوش
کان زمینی ست که از وی همه مجنون خیزد

نیک خواهان به سر پند و من بدخو را
هر دم اندیشه و سودای دگرگون خیزد

صبرم از روی نگارین تو فرماید خلق
وه که این کار ز دست چو منی چون خیزد؟

سوز عشقم چو ز دل خواست، بگفتم به طبیب
گفت این علت از آنهاست که از خون خیزد

اشک خسرو همه خون است و حذر زین دریا
کاین نه موجی ست که از دجله و جیحون خیزد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۵۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.