هوش مصنوعی: متن شعری است که با توصیف آغاز موسیقی و می‌نوشی شروع می‌شود و با تصاویری از طبیعت، عشق، و می‌نوشی ادامه می‌یابد. در آن از مفاهیمی مانند عید، عشق، توبه‌شکنی، و مجلس می‌نوشی استفاده شده است. در پایان، ساقی به حریفان باده می‌دهد و دور خسرو به ناز می‌رسد.
رده سنی: 18+ متن شامل مفاهیم عرفانی و شاعرانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، اشاره‌های مکرر به می‌نوشی و شراب ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر مناسب نباشد.

شمارهٔ ۷۷۷

باز زهره مطربی آغاز کرد
پیش رندان بربط خود ساز کرد

ماه روزه رفت و رخ بنمود عید
میر میخانه سر خم باز کرد

مریم خم زاد عیسی سیرتی
مرغ جانم جانبش پرواز کرد

گل نمود از پرده عشاق روی
بلبل شیدا نوا آغاز کرد

مجلسی آراست پیر میکده
تائبان را سوی خود آواز کرد

درد نوشی توبه خود را شکست
راهب دیرش بسی اعزاز کرد

بر حریفان داد ساقی باده ها
دور خسرو چون رسیده ناز کرد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.