هوش مصنوعی: این شعر از حافظ، عشق و دل‌باختگی را با تصاویری مانند زلف یار و بازار عاشقان به تصویر می‌کشد. شاعر از عشق و فداکاری سخن می‌گوید و به نقد عقل و خرد می‌پردازد. همچنین، اشاره‌ای به شیخ و عرفان دارد که درگیر عشق شده است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه، همراه با اشارات انتقادی به جامعه، ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال چالش‌برانگیز باشد. درک کامل این شعر نیاز به تجربه و شناخت بیشتری از ادبیات و فلسفه دارد.

شمارهٔ ۸۸۲

شوخی نگر که آن بت عیار می کند
دل را به بند زلف گرفتار می کند

هر دم به شیوه ای ز کسی می برد دلی
در حلقه های زلف نگونسار می کند

دشمن دریغ بود که ره یافت پیش دوست
حیف است گل که همدمی خار می کند

انکار عشقبازی ما می کنند خلق
ما خاک آن کسیم که این کار می کند

تا دید شیخ رونق بازار عاشقان
هر بامداد خرقه به بازار می کند

جز عقل عاقلان نکند صید چشم تو
مست است و قصد مردم هشیار می کند

در خورد دوست نیست نثار سر و ترا
خسرو سری که دارد ایثار می کند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۸۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.