هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از خسرو دهلوی، به موضوعات عشق، رنج‌های دل، و بی‌اعتنایی به ملامت‌های زاهدانه می‌پردازد. شاعر با تصاویری مانند زلف یار، دل شکسته، و مستی عاشقانه، احساسات عمیق خود را بیان می‌کند و بر پایبندی به عشق و دوری از توبه تأکید دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه پیچیده و مفاهیم عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه بیشتری نیاز دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۸۸۳

تا چین زلف بر رخ دلدار نشکند
بازار حسن و رونق تاتار نشکند

گر یار بشکند دل ما را هزار بار
دانم بدین قدر که دل یار نشکند

ما را مباد توبه ز مستی و عاشقی
تا جام عشق و کوزه خمار نشکند

زاهد، چرا ملامت مستان کنی، بگو
تا عهد و توبه مردم هشیار نشکند

در عاشقی درست نباشد کسی که او
ناموس خویش بر سر بازار نشکند

با زلف تست عهد دل ما و زینهار
در گوش او بگوی که زنهار نشکند

در پای بوس یار ز غوغای عاشقان
سرها رود که گوشه دستار نشکند

گر آب خضر خواند لبت را خرد، چه شد؟
نرخ گهر به طعن خریدار نشکند

خسرو ز زلف یار خلاصی طمع مدار
تا این دل شکسته به یکبار نشکند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۸۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.